موزه فرش ایران/فرش ۱۶۴۸
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
موزه فرش ایران/فرش ۱۶۴۸ | |
---|---|
![]() | |
اطلاعات کلی | |
نام | قالی تهران |
نام (En) | Tehran Rug |
نام(های) دیگر | فرش تهران |
خاستگاه |
![]() |
تاریخ | ۱۳۷۶ |
دوره | جمهوری اسلامی ایران |
هنرمند/بافنده | کارگاه موسوی سیرت |
موزه | موزه فرش ایران |
شماره اموال | ۱۶۴۷ |
تاریخ خرید | ۱۳۷۶ |
رده | شهری |
ویژگیهای فنی | |
طرح | تصویری |
نقش | انسانی، دیو و دد، جانوری |
اندازه | ۱۱۴×۱۶۷ سانتیمتر |
رنگ | خردلی، صورتی، سبز روشن و تیره، فیروزهای، خاکی، خاکستری، آبی تیره و روشن، سیاه |
شیوه رنگرزی | طبیعی و شیمیایی |
جنس پرز | کرک و ابریشم |
جنس تار و پود | ابریشم و نخ |
شیوه بافت | لولباف |
نوع گره | متقارن |
رجشمار | ۶۵ گره در ۷ سانتیمتر |
فرش تهران به شماره اموال ۱۶۴۸ از فرشهای موزه فرش ایران است که در کارگاه موسوی سیرت طراحی و بافته شده است. طرح این فرش برگرفته از شاهنامه فردوسی است.
شرح فرش
تصویر زمینه نشانگر در قلعهای و صحنه رزم و تیراندازی بر بالای تصاویر ۶ دیو در حال پرتاب سنگ دیده میشود. حاشیه دارای نقش گل و مرغ و صحنههایی از نبرد رستم با اژدها و کشته شدن سهراب در بالا و پایین دیده میشود.[۱]
کتیبه فرش
در حاشیه فرش نام «طهران موسوی» کارگاه بافنده فرش دیده میشود. در کتیبه بالای فرش «پادشاهی کیخسرو و آمدن او به پیروزی» نوشته شده است. در کتیبه متن فرش نیز شعر فردوسی آمده است:
- برانگیخت کیخسرو اسپ سیاه
- چنین گفت با پهلوان سپاه
- که بر دژ یکی تیر باران کنید
- هوا را چو ابر بهاران کنید
- برآمد یکی میغ بارش تگرگ
- تگرگی که بردارد از ابر مرگ
- ز دیوان بسی شد به پیکان هلاک
- بسی زهره کفته فتاده به خاک
- ازان پس یکی روشنی بردمید
- شد آن تیرگی سر به سر ناپدید
- جهان شد به کردار تابنده ماه
- به نام جهاندار پیروز شاه
- برآمد یکی باد با آفرین
- هوا گشت خندان و روی زمین
- برفتند دیوان به فرمان شاه
- در دژ پدید آمد از جایگاه
- به دژ در شد آن شاه آزادگان
- ابا پیر گودرز کشوادگان
- یکی شهر دید اندر آن دژ فراخ
- پر از باغ و میدان و ایوان و کاخ
- بدانجای کان روشنی بردمید
- سر بارهٔ دژ بشد ناپدید
- بفرمود خسرو بدان جایگاه
- یکی گنبدی تا به ابر سیاه
- درازی و پهنای او ده کمند
- به گرد اندرش طاقهای بلند
پانویس
- ↑ نسترن نیکنژاد، آرشیو موزه فرش ایران
منابع
- آرشیو موزه فرش ایران