فرش بلغارستان: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات فرش و قالی |بالا = <!--عبارتی که در بالاترین سطر درون جعبه ظاهر م...» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۳۸: | سطر ۳۸: | ||
|توضیح افزوده = | |توضیح افزوده = | ||
}} | }} | ||
| − | '''فرش بلغارستان''' یا '''قالی بلغارستان''' کشوری در جنوب شرقی اروپا. در قرن نوزدهم میلادی بلغارستان مرکز تولید قالیچه‌هایی بود که به تقلید از سجاده‌ای‌های گوردس<ref>Gordes</ref> بافته می‌شدند. در حال حاضر بلغارستان مقدار کمی قالی به سبک فرش ایران تولید می‌کند. این قالیچه‌ها در کوتل و پاناگیوریشت<ref>Panagiurishte</ref> بافته می‌شوند. برخی مواقع گلیم‌های بلغارستان به نام تراکیان<ref>Thracian</ref> شناخته می‌شوند. (تراکیان | + | '''فرش بلغارستان''' یا '''قالی بلغارستان''' کشوری در جنوب شرقی اروپا. در قرن نوزدهم میلادی بلغارستان مرکز تولید قالیچه‌هایی بود که به تقلید از سجاده‌ای‌های گوردس<ref>Gordes</ref> بافته می‌شدند. در حال حاضر بلغارستان مقدار کمی قالی به سبک فرش ایران تولید می‌کند. این قالیچه‌ها در کوتل و پاناگیوریشت<ref>Panagiurishte</ref> بافته می‌شوند. برخی مواقع گلیم‌های بلغارستان به نام تراکیان<ref>Thracian</ref> شناخته می‌شوند. (تراکیان گروهی از قبایل هند و اروپایی بودند که در شرق، مرکز و جنوب شرقی اروپا سکنی گزیده و به زبان تراکی تکلم می‌کردند. اسپارتاکوس یکی از همین تراکیان بود). گلیم با بافت چاک‌دار مرسوم است. رنگ قرمز در این گلیم‌ها رنگ غالب است و از رنگ قرمز ترکیه تیره‌تر است. این شهرها در قرن نوزدهم میلادی مرکز تولید گلیم بودند: اسلیون، برکوویچا<ref>Berekovica</ref>، تتون، چیپروفتسی، زریبرد<ref>Zaribrod</ref>، ساماکوف، سومن<ref>Sumen</ref>، شارکوی<ref>Sarkoy</ref>، کوتل و گاباروو. برخی گلیم‌های آنتیک با خط‌نوشته‌های بلغاری وجود دارد. گلیم‌های غرب بلغارستانظریف‌باف هستند و از پودهای خمیده استفاده می‌کنند. گلیم‌های شرق بلغارستان درشت‌باف‌تر هستند و رنگ آن‌ها از رنگ گلیم‌های غرب تیره‌تر هستند و بیشتر به گلیم‌های ترکیه شبیه هستند. گلیم‌های معاصر در چیپروفتسی بافته می‌شوند.<ref>بصام، ۱۳۹۲، ۴۸-۴۹</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۳ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۲۶
| فرش بلغارستان | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| نام | فرش بلغارستان |
| نام (En) | Bulgarian Carpet |
| نام(های) دیگر | قالی بلغارستان |
| ویژگی‌های فنی | |
فرش بلغارستان یا قالی بلغارستان کشوری در جنوب شرقی اروپا. در قرن نوزدهم میلادی بلغارستان مرکز تولید قالیچه‌هایی بود که به تقلید از سجاده‌ای‌های گوردس[۱] بافته می‌شدند. در حال حاضر بلغارستان مقدار کمی قالی به سبک فرش ایران تولید می‌کند. این قالیچه‌ها در کوتل و پاناگیوریشت[۲] بافته می‌شوند. برخی مواقع گلیم‌های بلغارستان به نام تراکیان[۳] شناخته می‌شوند. (تراکیان گروهی از قبایل هند و اروپایی بودند که در شرق، مرکز و جنوب شرقی اروپا سکنی گزیده و به زبان تراکی تکلم می‌کردند. اسپارتاکوس یکی از همین تراکیان بود). گلیم با بافت چاک‌دار مرسوم است. رنگ قرمز در این گلیم‌ها رنگ غالب است و از رنگ قرمز ترکیه تیره‌تر است. این شهرها در قرن نوزدهم میلادی مرکز تولید گلیم بودند: اسلیون، برکوویچا[۴]، تتون، چیپروفتسی، زریبرد[۵]، ساماکوف، سومن[۶]، شارکوی[۷]، کوتل و گاباروو. برخی گلیم‌های آنتیک با خط‌نوشته‌های بلغاری وجود دارد. گلیم‌های غرب بلغارستانظریف‌باف هستند و از پودهای خمیده استفاده می‌کنند. گلیم‌های شرق بلغارستان درشت‌باف‌تر هستند و رنگ آن‌ها از رنگ گلیم‌های غرب تیره‌تر هستند و بیشتر به گلیم‌های ترکیه شبیه هستند. گلیم‌های معاصر در چیپروفتسی بافته می‌شوند.[۸]
پانویس
منابع
- بصام، جلال‌الدین. ۱۳۹۲. فرهنگ فرش دست‌باف. تهران: بنیاد دانشنامه‌نگاری ایران.