نمایش مبدأ برای سفره‌های کامو

{{جعبه اطلاعات کتاب	
|بالا = <!--عبارتی که در بالاترین سطر درون جعبه ظاهر می‌شود--> 
|عنوان =
|تصویر = [[پرونده:Sofreh Kamo-Parviz Tanavoli-WikiRug.jpg|220px]]
|عنوان تصویر = 
|تصویر۲ = 
|عنوان تصویر۲ = 
 
<!--شناسه کلی کتاب-->
 
|عنوان کتاب = ''سفره‌های کامو''
|عنوان انگلیسی = ''The Sofreh of Kamo''
|عنوان‌ کامل =
|فروست =
|پدیدآور = پرویز تناولی
|به تصحیح =
|به کوشش = 
|مترجم = 
|ویراستار = 
|موضوع = 
|مشخصات نشر = ت‍ه‍ران‌: ی‍س‍اول‍ی‌، ۱۳۷۶
|مشخصات ظاهری = ‏‫۲۳، [۴۵] ص.‬: مصور (رنگی)
|رده‌بندی کنگره = ‏‫‭‏‫‬‮
‏
|توضیح افزوده =
}}
کتاب '''''سفره‌های کامو''''' نوشته پرویز تناولی است. این کتاب به دو نسخه فارسی و انگلیسی توسط انتشارات یساولی به چاپ رسیده است.

==نویسنده==
[[پرویز تناولی]] (زاده ۳ فروردین‌ماه ۱۳۱۶ در تهران) مجسمه‌ساز، نقاش، پژوهش‌گر و مجموعه‌دار ایرانی است. حاصل پژوهش‌های او در مقاله‌ها و کتاب‌های متعددی ازجمله ''[[قالیچه‌های تصویری ایران]]''، ''[[دست‌بافت‌های روس‍ت‍ای‍ی و ع‍ش‍ای‍ری ورام‍ی‍ن]]''، ''[[نمکدان: دست‌بافته‌های عشایری و روستایی ایران]]''، ''[[گبه هنر زیر پا]]''، ''[[ت‍اچ‍ه‌ه‍ای‌ چ‍ه‍ارم‍ح‍ال]]''، ''[[افشار دست‌بافت‌های ایلات جنوب شرقی ایران]]''، ''[[جل‌های عشایری و روستایی ایران‌: آرای‍ش‌ اس‍ب]]''، ''[[خورجین: دست‌بافته‌های عشایری و روستایی ایران]]''، ''[[سفره‌های کامو]]'' و ''پرویز تناولی و شیرهای ایران'' به چاپ رسیده‌ است.

==معرفی کتاب==
===بخشی از کتاب===
در پیدایش هر فرش سه عامل موثر است: سفارش دهنده، سازنده و مصرف کننده. میزان خواسته‌ها و توقعات این سه عامل در چگونگی محصول تاثیر زیادی دارد. هر چه دست سازنده یا بافنده بازتر باشد نتیجه کار ممشخص تر می‌گردد. حال اگر سه عامل یکی شود و سازنده قطعه‌ای را به میل و سفارش خود و برای مصرف شخصی‌اش ببافد، دیگر جای هیچ‌گونه نگرانی نیست. و این اتفاقی است که درباره سفره‌های کامو افتاده است. بافنده چون پرنده‌ای آزاد به هر شاخه‌ای که خواسته پریده و از هر گلی که میل کرده سهمی برگرفته است. اما همین بافنده هر گاه فرشی برای زیر پایش بافته دیگر آن آزادی عمل را نداشته زیرا فرش بخشی از سرمایه خانواده است که باید حداکثر دقت را در پیاده کردن نقشه آن اعمال کرد در غیر این صورت ممکن است هنگام فروش با مشکل روبه‌رو شود.<br>
مطمئنم که زنان کامویی وقتی این سفره‌ها را می‌بافته‌اند، هرگز به فروش آن نمی‌اندیشیده‌اند. این‌ها برایشان بافته‌ای شخصی بوده که در خلوت و تنهایی آن‌ها را می‌بافته‌اند و نگران خرده‌گیری اطرافیان هم نبوده‌اند. پس از اتمام بافت هم، چون جای سفره در گوشه‌ای در نزدیکی تنور یا در پس پرده‌ای بوده و تنها هنگام پخت نان یا صرف غذا گسترده می‌شده-که در این مدت کوتاه نیز نقشش پوشیده از از آرد و چانه‌های خمیر، یا قطعات نان بوده- لذا توجه کسی را جلب نمی‌کرده است.<br>
به تصور من وجه مشترک سفره‌های کامو گبه‌های فارس و بختیاری همان بیان احساس است. در هر دوی این بافته‌ها، بافندگان موفق شده‌اند به بهترین نحوی احساسات خویش را بیان و منتقل کنند و بدین‌گونه به آمیزه‌ای شعر گونه دست یابند. به اعتقاد من چنین بافته‌هایی از زمره صنایع‌دستی فراتر رفته و به هنر نزدیک شده‌اند.<br>
از لحاظ طرح و ترکیب بندی سفره‌های کامو را می‌توان در سه گروه جا داد:<br>
# سفره‌های کف ساده
# سفره‌های ترنج‌دار
# سفره‌های نقش آزاد

==منابع==
# تناولی، پرویز. ۱۳۷۶. ''سفره‌های کامو''. تهران: یساولی.

==پیوند به بیرون==
[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2876653 سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران]

{{عنوان مورب}}
[[رده:کتاب‌‌ها]]