تغییرات

با بررسی پیشینه‌ی شهر تبریز دانسته می‌شود که برخی از رویدادهای ایران نخستین بار در این شهر شکل گرفته و از تبریز گسترش یافته است. برای نمونه می‌توان از نخستین مدرسه‌ی قالی‌بافی با نام «اَرک» به سال 1274 خ. در تبریز گشایش یافت نام برد.<ref>میرزاامینی، 1396</ref> دو دیگر، در حدود سال 1345 خ. نخستین بار آموزش طراحی سنتی (قالی) به صورت رسمی در هنرستان هنرهای زیبای تبریز آغاز شد.<ref>حسن‌پور نامی، 1379، 14</ref><br>

با بررسی پیشینه‌ی شهر تبریز دانسته می‌شود که برخی از رویدادهای ایران نخستین بار در این شهر شکل گرفته و از تبریز گسترش یافته است. برای نمونه می‌توان از نخستین مدرسه‌ی قالی‌بافی با نام «اَرک» به سال 1274 خ. در تبریز گشایش یافت نام برد.<ref>میرزاامینی، 1396</ref> دو دیگر، در حدود سال 1345 خ. نخستین بار آموزش طراحی سنتی (قالی) به صورت رسمی در هنرستان هنرهای زیبای تبریز آغاز شد.<ref>حسن‌پور نامی، 1379، 14</ref><br>

===آثار تاریخی تبریز===

===آثار تاریخی تبریز===

در کتاب «آثار باستانی آذربایجان» هفتاد بنا در شهر تبریز پِهرست شده‌اند.<ref>کارنگ، 1374</ref> از سزاوارترین این بنا‌ها می‌توان به شماری اشاره کرد: «اَرگ علی‌شاه»، «مسجد جهان‌شاه» و یا «مسجد کبود»، «مقبرۃ الشعرا» و «بازار» با پیشینه‌ای دوشادوش شهر و گسترده‌ترین بنای سرپوشیده‌ی آجری جهان، (تارنمای میراث فرهنگی آذربایجان شرقی) که «تیمچه‌ مظفریه»اش یکی از پایگاه‌های قالی آذربایجان است با شهرتی جهانی.<ref>زنده‌دل و دیگران، 1376، 123-124</ref><br>  

در کتاب «آثار باستانی آذربایجان» هفتاد بنا در شهر تبریز فهرست شده‌اند.<ref>کارنگ، 1374</ref> از سزاوارترین این بنا‌ها می‌توان به شماری اشاره کرد: «اَرگ علی‌شاه»، «مسجد جهان‌شاه» و یا «مسجد کبود»، «مقبرۃ الشعرا» و «بازار» با پیشینه‌ای دوشادوش شهر و گسترده‌ترین بنای سرپوشیده‌ی آجری جهان، (تارنمای میراث فرهنگی آذربایجان شرقی) که «تیمچه‌ مظفریه»اش یکی از پایگاه‌های قالی آذربایجان است با شهرتی جهانی.<ref>زنده‌دل و دیگران، 1376، 123-124</ref><br>

 

===فرهنگ شفاهی، آداب و رسوم===

===فرهنگ شفاهی، آداب و رسوم===

آذری‌ها مردمانی شاعر‌پیشه هستند که با هر پدیده‌ی طبیعی، رخداد اجتماعی، پیشامدی ناگوار و یا خوشایند روبرو شوند، احساسات خود را با زبان شعر بیان می‌کنند<ref>زنده دل و دیگران، 1376، 156</ref> و شعرهای قالی‌بافان جزئی جدا ناپذیر آن به شمار می‌آید.<br>

آذری‌ها مردمانی شاعر‌پیشه هستند که با هر پدیده‌ی طبیعی، رخداد اجتماعی، پیشامدی ناگوار و یا خوشایند روبرو شوند، احساسات خود را با زبان شعر بیان می‌کنند<ref>زنده دل و دیگران، 1376، 156</ref> و شعرهای قالی‌بافان جزئی جدا ناپذیر آن به شمار می‌آید.<br>